OP ZOEK NAAR ROOTS - 211

In protte minsken ha faak hiele moaie herinneringen oan harren pakes en beppes. As bern koenen jo hast neat ferkeard dwaan by pake. Myn broer Rinze boarte ris as jonkje by ús pake Rinze Kooistra yn Droegeham mei pake syn djoere hammer. Dat wie sa'n hammer mei klauwen om spikers derút te lûken. Rinze wie dêr wakker mei

oan 'timmerjen' en sloech doe mei de klauwen op in stien en .....de iene klauwe bruts derôf. Dat like net sa bêst! Wat soe pake no wol net sizze? Pake sei: 'Dy hammer wie ek neat wurdich!' Myn heit sei doe: 'As wy froeger as jonges dat dien hienen, wie de boat oan west!' De measte pakes dogge in protte dingen mei de bernsbern. Fiskje, fytse, spultsjes dwaan, aaisykje, reedride, en folle mear dingen. En beppes ek fansels.

Beppes priizgje, beppes bewûnderje, beppes sjonge, beppes fine alles goed, beppes ha lekker snobguod, ensf.....!

Ik krige in hiel moai briefke fan in beppe-sizzer fan Willemke Alma dy't út Harkema komt mar al sûnt 1946 yn Kanada wennet. [sjoch ROOTS-210]

Har namme is Dixie Laliberté, sy is troud, en sy is 42 jier âld. Sy skriuwt:

 "Myn beppe Vim (dat is Willemke) hie my as lyts famke jûns rûn bêdtiid wolris op 'e skoat wylst se yn har skommelstoel siet, en dan song beppe hiele moaie ferskes. Beppe koe hiel moai sjonge en sy hie in moaie stim. Letter doe't ik wat grutter wie, fertelde beppe my ynteressante ferhalen oer Fryslân en oer de oarlochstiid. En oer pake Angus, de Kanadeeske soldaat, dy't mei beppe troud wie. Beppe miste har famylje yn Fryslân letter hiel bot....! Dat sil ik nea wer ferjitte. Ik hâld in protte fan myn beppe! Sy is in hiele freonlike en leave frou."

 Willemke Alma hie Angus Pederson troffen yn Hearrenfean yn 1945. Angus kaam as jonge soldaat mei it Kanadeeske leger Fryslân binnen om de minsken der frij te meitsjen. Sy wûnen de oarloch, en guon fan de soldaten wûnen ek herten, fan de Fryske befolking, mar ek fan Fryske famkes. Angus krige Willemke yn't each yn 1945 en ....klear wie it. Sy binne  dyselde hjerstmis noch troud yn Hearrenfean yn Crackstate, en dyselde deis yn de Herfoarme Tsjerke yn Harkema. Hy is doe al ridlik gou werom gien nei Kanada mei it leger. Willemke kaam him efternei yn 1946 ....mei hûnderten oare breidsjes. In boatfol!

ROOTS-210 hat al mear Alma-neisaten oant skriuwen set en dat is prachtich. Johan Zwart hie my eins as earste oant sykjen brocht om Willemke te finen, en no komme der al mear út dy grutte Alma-famylje.

Ik hearde no ek fan bern en bernsbern yn Kanada dat beppe Vim sit te glunderjen oer alle oandacht ynienen. Sy fynt it prachtich.

Yn 1996 hat dy famylje yn Kanada feest fierd want doe wiene Angus Pederson en Willemke Alma 50 jier troud. De foto hjirby lit ús sjen dat it noch in blier en fleurich spantsje wie, nei 50 jier. Ik tocht dat dizze foto wol moai wêze soe foar de lêzers fan ROOTS en foaral foar de Alma's.

Der binne in stik of wat neisaten fan de Alma's mei de famylje oant útsykjen. Dat is in hiele toer want it is in talryk folkje mei sydtakken nei alle kanten. Sydtakken? Ja, fan 15 bern krije jo hiel wat lytse takjes. Der wie in Andries Alma by en dy wie troud mei Harmke Veenstra. Dat bringt ús fia Liefke Hamstra by Geert Pieters Hamstra. En der wie in Geert Alma troud mei Grietje Elzinga. Dy hie in suster Trijntje dy't troud wie mei Durk Mozes. Dêr in dochter fan, Lamke, ha ik al ris neamd yn ROOTS-4. It hâldt mar net op. Ik ha in protte gegevens oer de Alma's, dus se witte wêr't se wêze moatte om mear te krijen.

Ik hoopje noch ien stikje te skriuwen oer dizze famylje yn Kanada en dan foaral oer de âldste soan Lewis, de boer, de cowboy, filosoof, dichter, sjonger...... Dat wurdt dus ROOTS-212.

En dan nim ik in hiele oare famylje.

Pake en Beppe! Wat foar pake of beppe binne wy hjoed? Plantsje wy ek moaie herinneringen? De lytsbern sille it letter wol fertelle as wy der net mear binne.

Jelle yn Kanada